معروف‌ترین خیابان‌های تهران را می‌شناسید؟

تهران پایتخت ایران و بزرگ‌ترین شهر کشورمان است. این شهر بزرگ خیابان‌های طویل و عریض متعددی دارد، اما تمامی این خیابان‌ها مشهور نیستند. درعین‌حال برخی از خیابان‌های تهران شهرتی حتی فراتر از کشورمان دارند. به‌عنوان مثال، کمتر ایرانی‌ای است که نام خیابان ولیعصر را نشنیده باشد. این خیابان طویل، حتی نام‌اش در خارج از ایران نیز به گوش خارجی‌ها رسیده‌است. در این نوشتار از مجله‌ی اینترنتی نیلی‌گشت، به معرفی چند تا از معروف‌ترین خیابان‌های تهران می‌پردازیم.

معروف‌ترین خیابان‌های تهران

1- خیابان ولیعصر

خیابان ولیعصر اگر معروف‌ترین خیابان تهران نباشد، لااقل جزو 3 خیابان مشهور تهران محسوب می‌شود. این خیابان بسیار طولانی است. طول آن حدود 18 کیلومتر است و چند منطقه از جمله سه، یک، شش و یازده را شامل می‌شود.

خیابان ولیعصر خیابانی تازه‌تأسیس نیست، بلکه دهه‌هاست که یکی از خیابان‌های پرتردد پایتخت است. در زمان رضاشاه پهلوی، این خیابان را برای آن‌که راهی برای دسترسی کاخ مرمر به کاخ سعدآباد باشد ساختند، اما بعدها همواره به‌عنوان خیابانی اصلی و مهم استفاده شده‌است. آغازگاه آن میدان راه‌آهن و پایان آن نزدیک به میدان تجریش است. گفتنی است که نام سابق این خیابان «خیابان پهلوی» است.

پارک‌ها، مراکز خرید، رستوران‌ها و ساختمان‌ها و سازمان‌های زیادی در این خیابان قرار دارند و البته که از آن‌جا که طول خیابان 18 کیلومتر است، بدیهی است که در این 18 کیلومتر موارد مختلفی در دسترس باشند.

2- خیابان لاله‌زار

لاله‌زار نیز از مشهورترین خیابان‌های تهران است. شهرت این خیابان عمدتاً به‌واسطه‌ی کافه‌هایی است که در دهه‌های 30 و 40 شمسی در آن وجود داشتند. لاله‌زار همچنین در آن دهه‌ها مکانی برای برگزاری تئاتر بوده و چندین سالن سینما نیز در آن بوده‌اند. امروز نیز لاله‌زار یکی از خیابان‌های مرکزی تهران است و هنوز هم در نزد بسیاری از تهرانی‌ها و غیرتهرانی‌ها شهرتی بسیار دارد.

طول خیابان لاله‌زار 1.8 کیلومتر بوده و خیابان در منطقه‌ی 12 تهران واقع شده‌است. یک سوی آن به خیابان انقلاب ختم می‌شود و سویی دیگرش وصل‌شده به میدان امام خمینی است. نکته‌ی جالب دیگر آن‌که خیابان لاله‌زار در قرن سیزدهم هجری شمسی در زمان حکومت قاجارها نیز خیابانی مهم و شناخته‌شده بوده، به‌شکلی که برخی عمارت‌های آن محل‌هایی برای عیش و نوش شاهان قاجار بوده‌اند.

چنان‌که در بالا هم اشاره شد، این خیابان در دهه‌های نخست قرن چهارده شمسی یعنی سال‌های 1330 تا 1350 محلی برای کافه‌ها، سالن‌های تئاتر و سینماها بوده و هنوز هم وقتی که به این خیابان می‌روید به‌راحتی می‌توانید ساختمان‌های قدیمی آن را تشخیص دهید. این خیابان درحال‌حاضر خیابانی تجاری است، اما خانه‌های مسکونی هم در آن هستند و ساکنین این خانه‌ها را عمدتاً قدیمی‌ترین تهرانی‌ها تشکیل می‌دهند.

3- خیابان شریعتی

سومین مورد از فهرست ما در مورد مشهورترین خیابان‌های تهران اختصاص دارد به خیابان شریعتی. این خیابان هم خیابانی طویل است و موارد بسیار متعددی را در خود جای داده‌است. خیابان شریعتی حدود 12 کیلومتر است و پر است از مغازه و پاساژ و سازمان و مطب و پارک و حسینیه و مسجد و … .

این خیابان تقریباً از میدان قدس تا خیابان انقلاب را دربرمی‌گیرد. نام قدیمی آن جاده شمیران بوده و البته گاهی از آن با نام خیابان کورش هم یاد می‌کرده‌اند، اما کنون چند دهه است که با نام خیابان شریعتی شناخته می‌شود. وجه تسمیه این خیابان نیز سخنرانی‌هایی است که دکتر علی شریعتی در حسینیه‌ی ارشاد که در این خیابان قرار دارد برگزار کرده‌است.

4- خیابان ولنجک

ولنجک یکی دیگر از معروف‌ترین خیابان‌های تهران است. این خیابان در بالاشهر تهران واقع است و زمین‌ها، مغازه‌ها و واحدهای مسکونی آن معمولاً قیمت بالایی دارند. این خیابان 1.6 کیلومتر طول دارد و به بام تهران و همچنین توچال – از محبوب‌ترین مکان‌ها برای کوهنوردان – بسیار نزدیک است.

ولنجک افزون بر آن که خیابانی مسکونی است، چندین واحد تجاری هم در آن فعالیت دارند. همچنین چند بوستان هم در آن برای گذران وقت وجود دارند. جالب آن‌که ولنجک در زمان‌های دور یکی از مکان‌های محبوب برخی از شاهان قاجار بود و هرازگاهی شاهان قاجار با دربار خود به ولنجک می‌رفتند و به شکار می‌پرداختند. در آخر آن‌که سفارت چند کشور از جمله اوکراین، صربستان، ساحل‌عاج و الجزایر در خیابان ولنجک قرار دارد.

5- خیابان پاسداران

پنجمین مورد از فهرست این نوشتار از مجله‌ی اینترنتی نیلی‌گشت پیرامون معروف‌ترین خیابان‌های تهران به خیابان پاسداران اختصاص دارد. این خیابان نیز از خیابان‌های شمالی تهران است. حدود 8 کیلومتر طول دارد و بین مناطق سه، چهار و یک تقسیم شده‌است. در خیابان پاسداران هم خانه‌های مسکونی وجود دارند، هم واحدهای تجاری و هم البته بوستان و چند مکان تاریخی.

خیابان پاسداران  در سال‌های پیش از انقلاب اسلامی با نام «خیابان سلطنت‌آباد» معروف بود. این خیابان همچون سایر خیابان‌هایی که در بالا نام بردیم، در دوران قاجار نیز به‌نوعی وجود داشته و مسیری برای دسترسی به روستایی با نام حصار بیک بوده؛ روستایی که از ییلاق‌های شمال تهران بوده و مورد علاقه‌ی شاهان قاجار بوده‌است.

درواقع اصلاً این خیابان را برای این‌که مسیری برای دسترسی به این روستای خوش‌آب‌وهوا باشد ساخته‌اند، اما اکنون به خیابان عظیم و طویل تبدیل شده‌است. گفتنی است که خانه‌ها و واحدهای تجاری خیابان پاسداران قیمت بسیار زیادی دارند.

6- خیابان دربند

خیابان دربند نیز از خیابان‌های معروف تهران است. منطقه‌ای که دربند در آن قرار گرفته منطقه‌ای عالی و خوش‌آب‌وهوا است. این منطقه در واقع از معدود مناطقی است که در دهه‌های گذشته خوش‌آب‌وهوا بوده‌اند و هنوز هم خوش‌آب‌وهوا هستند؛ چند منطقه‌ی دیگر تهران در گذشته مناطقی عالی از لحاظ آب و هوا بوده‌اند، اما امروز وضعیت چندان جالبی ندارند؛ از جمه همان منطقه‌ی پاسداران.

خیابان دربند خیابانی تقریباً 3 کیلومتری است. آغازگاه این خیابان تقریباً از میدان قدس است و پایان آن را می‌توان پای کوه دربند دانست. این خیابان البته پیچ‌های زیادی دارد، اما یکی از علت شهرت‌اش همین پیج‌ها و سربالایی‌های آن است.

در انتهای خیابان دربند، همچون تجریش، فضا برای کوهنوردی برقرار است. همچنین چند مکان تفریحی در انتهای این خیابان هستند و از همین رو است که روزهای تعطیل در خیابان دربند معمولاً ترافیک سنگین می‌شود. در ضمن، باغ سعدآباد که یکی از مکان‌های تفریحی تهران است در همین خیابان دربند واقع است. افزون بر این، دره‌ی اوسون دربند و همچنین امام‌زاده ابراهیم دربند نیز در حیطه‌ی همین منطقه واقع اند.

7- خیابان پانزده خرداد

برخلاف خیابان‌های ولنجک، تجریش، پاسداران و دربند، خیابان پانزده خرداد در قسمت شمالی تهران نیست. این خیابان تقریباً 3 کیلومتر طول دارد و در منطقه‌های یازده و دوازدهِ تهران واقع شده‌است. نام این خیابان همچون بسیاری از خیابان‌های تهران پیش از انقلاب نامی دیگر بوده‌است. سال‌های قبل از انقلاب اسلامی این خیابان را با نام بوذرجمهری می‌شناختند. این نام برگرفته از سرتیپی با همین نام بود. این سرتیپ از نزدیکان رضاشاه پهلوی بود و به‌واسطه‌ی او این خیابان را این‌چنین نام‌گذاری کرده‌بودند، اما پس از انقلاب به‌واسطه‌ی پاس‌داشت حوادث 15 خرداد سال 42، نام خیابان به 15 خرداد تغییر داده‌شد.

بخشی از خیابان پانزده خرداد برای تردد خودروها ممنوع است و از این رو پیاده‌روی در آن صفایی عالی دارد. در این قسمت شکل و شمایل خیابان همچون شکل و شمایل خیابان در دهه‌های 20 و 30 شمسی است. گفتنی است که کاخ گلستان، شمس‌العماره و بازار بزرگ تهران در خیابان پانزده خرداد واقع هستند.

8- خیابان سی تیر

خیابان سی تیر خیابانی طویل و حتی شاید اصلی نیست، اما بسیار محبوب و خاص است. همین خاص‌بودن‌اش است که موجب شده یکی از معروف‌ترین خیابان‌های تهران باشد. شاخص‌ترین ویژگی‌ این خیابان این است که اولین مکان برای غذاهای خیابانی بوده و در واقع اولین استریت‌فود پایتخت محسوب می‌شود. پیش از انقلاب اسلامی این خیابان را با نام «قوام‌السلطنه» می‌شناختند، اما پس از انقلاب برای پاس‌داشت 30 تیر 1331، نام خیابان را «سی تیر» گذاشتند.

این خیابان پر است از غذاهای خیابانی و قطعاً کسانی که به خوردن انواع غذاها اهمیت می‌دهند از گردش در این خیابان لذت خواهند برد. این خیابان همچنین چند کلیسا در خود دارد. جز چند کلیسا، چند مکان فرهنگی جالب دیگر نیز در این خیابان واقع اند، از جمله موزه‌ی ملی، موزه‌ی آبگینه و سفالینه‌های ایران، موزه‌ی هلوم و فناوری و همچنین بنیاد سینمایی فارابی.

9- خیابان جمهوری

نهمین مورد از فهرست ما در مورد معروف‌ترین خیابان‌های تهران به خیابان جمهوری یا خیابان جمهوری اسلامی اختصاص دارد. این خیابان نیز در مناطق یازده و دوازده تهران قرار دارد و طول آن حدود 5 کیلومتر است.

این خیابان برخلاف خیابان‌هایی که در بالا نام بردیم، بخش اعظم‌اش تجاری است و عمدتاً مملو است از پاساژها و مغازه‌های مختلف. عمده‌ی مغازه‌های جمهوری پوشاک‌فروشی هستند و در واقع مشهور است که جمهوری مکانی برای خرید و فروش پوشاک است. این خیابان همچنین به‌واسطه‌ی موقعیت عالی‌اش بسیار پرتردد است و ساعات زیادی در طی روز ترافیک سنگین در آن برقرار است.

در آخر آن‌که چند عمارت معروف تهران در همین خیابان جمهوری یا لااقل در نزدیکی‌اش واقع اند که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به کافه نادری، پاساژ علاءالدین، موزه‌ی جواهرات ملی و سفارت‌های کشورهای آلمان و انگلیس اشاره کرد.

10- خیابان آزادی

آخرین مورد از فهرست ما پیرامون خیابان‌های تهران، خیابان آزادی است. این خیابان نیز از خیابان‌های طویل تهران است و حدود 5 کیلومتر طول دارد.

عمده‌ی شهرت خیابان آزادی ناشی از قرارگرفتن‌اش در جلوی میدان آزادی است. این خیابان از همین میدان آزادی شروع می‌شود و به خیابان انقلاب ختم می‌گردد. قبل از انقلاب این خیابان با نام «خیابان آیزنهاور» شناخته می‌شد [ آیزنهاور رییس‌جمهور آمریکا بوده‌است]. پس از انقلاب اما نام خیابان به آزادی – که نام بهتری است – تغییر داده شد. این خیابان از خیابان‌های اصلی تهران محسوب می‌شود.

سخن آخر

در این نوشتار به معرفی 10 تا از مشهورترین خیابان‌های تهران پرداخته شد. قطعاً تهران به‌واسطه‌ی مساحت زیادش خیابان‌های دیگری هم دارد که شاید می‌شد نام‌شان در این فهرست باشد، از جمله خیابان ناصر خسرو، خیابان فاطمی و خیابان مولوی.

شما چه فکر می‌کنید؟ نام کدام خیابان‌ها در این فهرست خالی است، آن‌ها را برای ما و کاربران فهرست کنید.